1. Wezwanie imienia Bożego jako akt religijny:
a) wyznanie wiary i modlitwa – na co dzień,
zwyczajnie wzywamy imię Boże.
b) błogosławieństwo – ufne wymawianie imienia Bożego,
np. Szczęść Boże.
c) zaklinanie sakralne (poprzysięganie) – np. „Na miłość
Boską!”
Wymawiane,
aby skłonić kogoś do uczynienia lub zaniechania czegoś. Nie obraża to Boga, gdy
są spełnione 3 warunki:
-
zaklinający mówi szczerze i poważnie prawdę,
-
nie nakłania do zła,
-
ma ważną przyczynę.
d) błagalna modlitwa Kościoła
Tu
prosi się Boga (nie zaklina) przez mękę, rany i śmierć krzyżową Jezusa.
e) egzorcyzmy
Są
to zaklinania w sensie ścisłym, praktykowane przez Kościół w odniesieniu do
mocy zła. Zaklinanie imperatywne. Władza kapłanów nie jest absolutna,
stąd odwołują się do mocy Bożej i władzy Chrystusa nad stanem piekła (przy pomocy
formuł egzorcyzmów).
2. Wykroczenia w zakresie szacunku wobec SACRUM:
a) Lekkomyślne wymawianie Imienia Bożego
Bez
szacunku, tzw. przerywnikowe, wykrzyknikowe, jałowe zwroty językowe w
sytuacjach skrajnych emocji. Słowa same w sobie nie są ciężkim grzechem, ale
trzeba uważać na uczucia gniewu i nienawiści im towarzyszące.
b) Przekleństwa (złorzeczenia)
Upokarzanie
innych, okazywanie wzgardy i bluźnierstwa. To grzech języka. Dwa elementy: złe
słowo warunkuje zły skutek + nieszczęście w przyszłości. Przekleństwo jest
życzeniem bliźniemu nieszczęścia doczesnego lub wiecznego. Wzywa się tu Boga
lub zło = ciężki grzech. To przeciwieństwo modlitwy wstawienniczej.
c) Krzywoprzysięstwo
To
dobrowolne poparcie przysięgą religijną twierdzenia kłamliwego, powoływanie się
na Boga jako na świadka kłamstwa. Słowa: „Jak Boga kocham” – to lżejsza forma
wykroczenia.
Złamanie
przysięgi w rzeczy ważnej – grzechem ciężkim.
Restytucja – naprawienie
krzywdy spowodowanej niedotrzymaniem danego uroczyście słowa.
Nieszczere
złożone przyrzeczenie pod przysięgą (pomimo złego sposobu), zobowiązuje do
spełnienia obiecanego dobra.
W
Nowym Testamencie Jezus nie przysięga, ale używa słowa: „Zaprawdę”. Mówi, by wystrzegać się
przysięgi i być szczerym.
d) Bluźnierstwo (blasphemia)
Mowa,
znak, postawa – ubliżające Bogu. To bezpośrednia, zamierzona zniewaga osób lub
rzeczy świętych. Przeciwieństwo adoracji i uwielbienia. Jeśli wypływa z
wewnętrznej nienawiści Boga - grzech ciężki.
Świadome
urąganie Bogu – bluźnierstwo sataniczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz