Są takie miejsca, do których pragnie się wracać, choćby we wspomnieniach lub przeglądając album z fotografiami. Miejsca, w których człowiek czuł się dobrze, przeżył coś niewymownie wielkiego, doświadczył głębi bliskości z Bogiem. Być może tych miejsc nie jest wiele, ale są ważne jako doświadczenie serca, stan duszy, w której rozlała się miłosierna miłość Ojca Niebieskiego. Moment aktu nawrócenia lub chwila olśnienia, od której zaczęło się coś nowego, niewiarygodnie wspaniałego.
Kiedy człowiek otwiera swe serce na wiarę i miłość, bardziej doświadcza rzeczywistości duchowej niż ziemskiej. Kiedy człowiek otwiera swe serce na Boga, bardziej jest dla bliźnich niż dla siebie, stąpając mocno na gruncie własnego życia. Oddanie innym to wdzięczność za miłość Boga i głębia istnienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz