Do dziecka

Bardzo mi zależy na twoim szczęściu, dlatego muszę cię uświadomić jakie jest życie. Na początku wszystko wydaje się różowe. Potem już się takie nie wydaje, bo przychodzi brutalna rzeczywistość. W młodości nie myśli się o wielu poważnych sprawach. Mając lat 60, 70 człowiek nie wierzy, że życie tak szybko przeminęło. 
Chcąc nie chcąc nie mamy wpływu na to kim są nasi rodzice czy przodkowie. Dziedziczymy i piękne, i brzydkie cechy. Możesz mieć piękne loki po mamie, ale i platfusa po niej. Możesz mieć inteligencję po tacie, ale i skłonność do alergii po nim. Możesz być z jednej strony prymusem w szkole lub liderem w pracy, a z drugiej strony kimś o dwóch lewych rękach do prac domowych. Możesz mieć talent do gotowania, nie mając zdolności do nauki języków obcych. Możesz mieć szczupłą sylwetkę i przez wiele lat brak siwych włosów, a jednocześnie cierpieć z powodu hemoroidów i bólów kręgosłupa. Nie ma opcji idealnej. Nie ma cyborgów. Zawsze będzie w tobie coś fantastycznego, a obok tego będzie coś szwankowało. Najrozsądniej jest mieć dystans zarówno do jednego, jak i do drugiego. Na pewno nie ma co tłamsić na siłę czegoś, co jest wpisane w charakter. Granie kogoś kim się nie jest, wcześniej czy później wyjdzie. Lepiej panować nad sobą w sytuacji, kiedy znamy o sobie prawdę. 
Nie uchronię cię przed wszelkim złem tego świata. Wiem jednak, że masz potencjał i szansę, by dokonać czegoś wielkiego. Jeśli ci się nie uda, zawsze możesz przyjść, a ja cię nie odrzucę. Jeśli odniesiesz sukces, będzie to dla mnie wielka radość. Zawsze możesz na mnie liczyć.