Jak odpływają wody i opadają liście, tak niech odejdą złe myśli. I choć nie wszystko udane, to mimo wszystko - Bogu niech będą dzięki. Co było, minęło, a tym, co będzie - za wcześnie, by martwić umysł. Cennym jest to, co teraz. I oddanie drugiemu przez wrażliwość duszy w dolinach i na wyżynach zielono-niebieskich.
Witam Pani Marto
OdpowiedzUsuńGdy T. Merton, sześćdziesiąt lat temu zastanawiał się, czy praktyki ludzi Wschodu, które pozwalają im na osiąganie stanów mistycznych, można w jakiś sposób zaadaptować do praktyk chrześcijańskich adeptów życia monastycznego, spotykał się najczęściej z niezrozumieniem.
Gdy następnie prowadził przez szereg lat żywą dyskusję z Daisetz Teitaro Suzukim – myślicielem buddyjskim, który był zafascynowany chrześcijaństwem w ujęciu Mistrza Eckharta, spotykał się już z otwartą krytyką.
Nawet w czasach nam współczesnych, myśli Mertona wypowiadane zaraz po Vaticanum II, zmierzające do ekumenizmu wykraczającego poza wspólnoty chrześcijańskie, spotykają się z ostrą krytyką i niezrozumieniem. (porównaj: Gołębica i ptaki żądzy: o Mertonie, buddyzmie i odnowie wiary – Bp. A. Siemieniewski).
Dlatego z otwartymi ustami przeczytałem dzisiejszy Pani wpis, który wypisz, wymaluj, brzmi jak myśl wypowiedziana przez wyznawcę buddyjskiego zen: „Co było, minęło, a tym, co będzie - za wcześnie, by martwić umysł. Cennym jest to, co teraz. I oddanie drugiemu przez wrażliwość duszy w dolinach i na wyżynach zielono-niebieskich”.
Aż chciałoby się wykrzyczeć: Tak! Mają rację ci, którzy twierdzą, że ziarna prawdy o Bogu można odszukać we wszystkich religiach. Bóg bowiem kocha wszystkich ludzi i miłym jest Mu ten, kto poszukuje prawdy…
Pozdrawiam
Witam, Panie Zbigniewie.
OdpowiedzUsuń:)
Ładnie Pan napisał: "(...) ziarna prawdy o Bogu można odszukać we wszystkich religiach. Bóg bowiem kocha wszystkich ludzi i miłym jest Mu ten, kto poszukuje prawdy…"
Dziękuję.
Marta