Ewangelia jest Objawieniem miłości Boga ze szczególnym (centralnym) akcentem położonym na życie, działalność, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Syn Człowieczy nie zapisał swego doświadczenia Ojca Niebieskiego, ale przekazał je Tym, którzy byli Jego uczniami i świadkami czynów pełnych Bożej mocy. Jezus nie promował siebie, a jedynie miłość Ojca, której chciał być żywym przekazicielem. Kiedy widział człowieka potrzebującego, łączył wiarę w Bożą moc z miłością do konkretnej osoby, która z Nim nawiązywała relację. Dotykał trędowatych, niewidomych, chromych, sparaliżowanych, niepełnosprawnych, uznanych za nieżywych - pokonując panujące zakazy i wybierając dobro. Równocześnie pozwalał na dotyk kobiecie cierpiącej na krwotok czy żałującej swego grzesznego życia pokazując, że dla Boga nie ma bariery w miłości i miłosierdziu, jeśli tylko człowiek głęboko Go pragnie.
Nie znamy biografii Jezusa..., Jego zwyczajnych, codziennych słów, jakie wypowiadał nawet bez kontekstu i symboliki religijnej, nie słyszeliśmy Jego tembru głosu ani uśmiechu, nie widzieliśmy Go tańczącego na weselu ani płaczącego przy grobie przyjaciela - Łazarza, a jednak w Ewangelii odbija się Jego ogromne oddanie drugiemu człowiekowi i niezwykła relacja do Ojca, które dają świadectwo, że wszystko, co mówił i czynił było przeniknięte Aktem nieustannie miłującym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz