Łączna liczba wyświetleń

czwartek, 13 czerwca 2013

Tematyka muzyczna w sztuce - cz.2.



·        Główne tematy religijne w malarstwie, w których muzyka odegrała zasadniczą rolę:   
1)    Biblijny opis zdobycia Jerycha przez lud Izraela często pojawiał się w średniowiecznych miniaturach. W renesansie wyobrażano go sobie jako wielką procesję wiernych i kapłanów, podczas której dęto w ogromne trąby. Potężnie brzmiące instrumenty niesione przed Arką Przymierza symbolizowały znak obecności i mocy Boga (zburzenie murów Jerycha i zwycięski podbój miasta). Przykład:
-          Jean Fouquet, Zdobycie Jerycha, miniatura ze Starożytności żydowskich Józefa Flawiusza (1470-1475);
2)    Starotestamentową postać Dawida, słynącego z talentów muzycznych i poetyckich, lubiono przedstawiać jako króla Izraela tańczącego przy dźwiękach harfy podczas przenoszenia Arki Przymierza do Jerozolimy. W orszaku towarzyszyli mu śpiewacy grający na tamburynach, rogach i trąbach. W tym wypadku personifikację muzyki rozumiano jako harmonię świata. Przykłady:
-          Nicolas Poussin, Triumf Dawida (1628-1631),
-          Jan de Bray, Król Dawid gra na harfie przed Arką Przymierza (1670);
3)    Nowotestamentowi pasterze początkowo stanowili tło sceny narodzin Jezusa, jednak z czasem zaczęto umiejscawiać ich na pierwszym planie obrazów o tematyce bożonarodzeniowej. Swym śpiewem i grą na instrumentach, takich jak: flet, piszczałka czy dudy, symbolizowali radość z przyjścia Zbawiciela. Przykłady:
-          Robert Campin, Narodziny Jezusa i pokłon pasterzy (ok. 1425),
-          Giovanni Benedetto Castiglione, zwany Grechetto, Pokłon pasterzy (1645);
4)    Temat uczty weselnej w Kanie Galilejskiej czasami był wzbogacany obecnością muzyków rozweselających biesiadników. Przykład:
-          Paolo Veronese, Wesele w Kanie (1562-1563);
5)    W obrazach przedstawiających przypowieść o synu marnotrawnym instrumenty muzyczne symbolizowały utratę zdolności rozsądnego myślenia i przyczynę zgubnego zwycięstwa zmysłów nad rozwagą. Przykład:
-          Johannes Baeck, Syn marnotrawny i ladacznice (1637);
6)    Koncertujący aniołowie uosabiali pośredników łączących harmonię sfery niebiańskiej z ziemską. Przedstawiano ich w chórach, zespołach muzycznych, jako istoty obecne w życiu Maryi, Chrystusa i świętych, a także symbole raju. Przykłady:
-          Giovanni di Piermatteo Boccati, Madonna z Dzieciątkiem wśród grających i śpiewających aniołów (1455-1460),
-          Jan van Eyck, Koncertujący aniołowie, kwatera poliptyku Baranka mistycznego katedry św. Bawona w Gandawie (1427-1429),
-          Hans Memling, Aniołowie koncertujący, skrzydło boczne Tryptyku z Nájera, (ok. 1480);
7)    Świętą Cecylię – dziewicę i męczennicę rzymską żyjącą w III wieku, patronkę muzyki zazwyczaj przedstawiano jako wielbiącą Boga i grającą na organach lub innych instrumentach, co kojarzy się z harmonią sfer niebieskich. Przykłady:
-          Rafael Santi, Św. Cecylia (1514),
-          Carlo Saraceni, Święta Cecylia i anioł (ok. 1610);
8)    W ikonografii żywotów świętych muzyka albo była symbolem grzesznych pokus (co przypisywano demonom rzekomo nakłaniającym do oddawania się rozkoszom cielesnym), albo też stanowiła pociechę zesłaną przez Boga. Przykłady:
-          Francisco de Zurbarán, Kuszenie świętego Hieronima (ok. 1640),
-          Marcantonio Franceschini, Ekstaza Marii Magdaleny (1688);
9)    Wizualizacja biblijnego końca świata i Sądu Ostatecznego opisana w Księdze Apokalipsy opierała się m.in. na przedstawieniu aniołów grających na trąbach oraz dwudziestu czterech starców trzymających instrumenty strunowe. Symbolizowało to sprawiedliwe wypełnienie Bożych planów. Przykłady:
-          Hans Memling, Wizja świętego Jana, środkowy panel Tryptyku świętego Jana Chrzciciela i świętego Jana Ewangelisty (1479),
-          Michał Anioł, Sąd Ostateczny, Kaplica Sykstyńska (1537-1541);
10)           W wyobrażeniach piekła instrumenty muzyczne były kojarzone z wiecznymi karami wymierzanymi potępionym przez demony i monstrualne zwierzęta. Przykład:
-          Hieronim Bosch, Piekło muzyczne, fragment prawego skrzydła Tryptyku rozkoszy ziemskich (1503-1504).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz