Łączna liczba wyświetleń

środa, 24 września 2014

Mądre podejście



Czym jest mądrość? Jak można ją zdobyć? Czy chodzi o to, by skończyć prestiżowe uczelnie, najwyżej notowane w rankingach? Czy o mądrości świadczy posiadanie dyplomu z Oxfordu, Harvardu, z uniwersytetu w Cambridge, Stanford czy Yale?
Antytezą mądrości jest głupota. Nikt z własnej woli nie chce być posądzony o głupotę i bezrozumność. Niemal każdy chciałby natomiast uchodzić za mądrego. Człowiek mądry przyciąga do siebie innych, którzy poszukują u niego wskazówek, by uczynić swoje życie bardziej wartościowym i dobrym.
Dlaczego jednak w Księdze Przysłów znajdują się słowa: Bądź mądry, synu (Prz 27,11), a w innym miejscu autor księgi pisze: Nie bądź mądrym we własnych oczach (Prz 3,7)? Czy to „sprzeczność”? Jeśli zaś nie, to jak rozumieć ten paradoks?
Sokrates wyraził jasno i dobitnie swą relację do mądrości: Wiem, że nic nie wiem, określając tym samym nieskończony wymiar mądrości, choć całe życie poświęcił na poszukiwanie prawdy.
Czy można powiedzieć, że człowiek mądry to człowiek utalentowany? Polski pianista i kompozytor Fryderyk Chopin na ów temat pisał m.in. takie słowa: Wszedłem w pierwsze towarzystwo, siedzę między ambasadorami, książętami, ministrami, a nawet nie wiem, jakim cudem, bom się sam nie piął. (…) Stamtąd niby dobry gust pochodzi; zaraz masz większy talent, jeżeli cię w ambasadzie angielskiej czy austriackiej słyszano… Żebym był jeszcze głupszy, myślałbym, że jestem na szczycie mojej kariery, tymczasem widzę, ile mam jeszcze przed sobą, a widzę to tym bardziej, że żyję ściśle z pierwszymi artystami i wiem, czego każdemu nie dostaje.[1] Tak pisał artysta doceniony za życia, któremu woda sodowa nie uderzyła do głowy, ponieważ znał prawdę o sobie i widział, że wciąż się rozwija. Miał zatem trzeźwy i zdystansowany osąd samego siebie.
W sentencjach Ojców Pustyni znajduje się spostrzeżenie: Abba Hyperechios powiedział: „Człowiek, który naucza innych poprzez uczynki, nie zaś poprzez słowa, jest prawdziwym mędrcem”.[2] Wydaje się, że to właśnie jest kwintesencją mądrego podejścia, zgodnie z przysłowiem, iż słowa pouczają, a przykłady pociągają. Oczywiście owe przykłady (godne naśladowania i przekonujące), to uczynki miłości, miłosierdzia, dobroci i życzliwości.



[1] Kazimierz Wierzyński, Życie Chopina, Wyd. Literackie, Kraków 1978, s. 162.
[2] Mądrość pustyni. Sentencje Ojców Pustyni, wybór i il. Y. Nomura, wstęp i epilog J. M. Nouwen, Wyd. Misjonarzy Klaretynów, Palabra, Warszawa 2003, s. 38.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz