Jan Kanty Pawluśkiewicz urodził się 13
października 1942 roku w Nowym Targu na Podhalu. Jest nie tylko kompozytorem,
pianistą, aranżerem, ale i malarzem[1]. Ukończył
Państwową Szkołę Muzyczną w klasie fortepianu (1960) oraz Wydział Architektury
Politechniki Krakowskiej (1969). Razem z Markiem Grechutą był współzałożycielem
kabaretu Anawa. Piosenki Pawluśkiewicza
nagradzano na Studenckim Festiwalu Piosenki oraz KFP w Opolu (Nagroda Główna
1977 r.). Jest też autorem muzyki teatralnej, musicalowej (Szalona lokomotywa), operowej (Kur
zapiał), symfonicznej i religijnej (Nieszpory
Ludźmierskie). W 2009 r. ukazała się płyta Radość miłosierdzia, będąca rejestracją prawykonania utworu
zamówionego przez Filharmonię Poznańską, z okazji uczczenia
trzydziestolecia pontyfikatu Jana Pawła II.
Pawluśkiewicz inspiracje czerpie z jazzu,
muzyki barokowej, neoromantycznej i dwudziestowiecznej. Dużą wagę przywiązuje
do tekstu słownego. Jego dzieła wyróżnia melodyka oparta na ciekawej harmonii,
żywa rytmika, wysmakowana aranżacja oraz instrumentacja.
Jednym z najbardziej rozpoznawalnych
dzieł Jana Kantego Pawluśkiewicza są Nieszpory Ludźmierskie – oratorium skomponowane
w 1992 r. do słów Leszka Aleksandra Moczulskiego. Nazwa pochodzi od
miejscowości Ludźmierz, znajdującej się 3 km na zachód od Nowego Targu (na
drodze do Czarnego Dunajca[2]).
Nieszpory należą do nabożeństw
pozamszalnych, odprawianych po zachodzie słońca.
Kompozycja liczy 19 części. Są to pieśni
w formie psalmów (śpiewanych w partiach solowych i z chórem):
- Matko Boska Ludźmierska
- W Loretto i w Gorcach
- Psalm Na otwarcie oczu
- Tyś miłosierdzia Pan
- Psalm Na wyjście (Pękł, pękł smok)
- Psalm skruchy
- Psalm O Jeruzalem
- Psalm 68 (Góry Baszanu)
- Psalm 75 (Pyszni się, pyszni)
- Psalm Wieczorny
- Psalm (Z listu św. Pawła)
- Psalm 37 (Nie gniewaj się na łotra)
- Psalm 100 (Chwalcie Pana z mocą)
- Psalm 120 (Za długo w Meszeku)
- Psalm 66 (Kazałeś, kazałeś)
- Psalm 64 (Zwyciężył prawość)
- Psalm 60 (Nie zwyciężą świata)
- Błogosławmy Panu
- Matko Boska Ludźmierska
Tekst Nieszporów… − w języku polskim (tylko w części 3 pojawia się
fragment w języku łacińskim). Klamrę kompozycyjną
tworzy modlitwa do Matki Boskiej Ludźmierskiej. Notacja dzieła − tradycyjna (podobnie
tradycyjne są środki muzyczne).
Muzyka jest różnorodna. Na tle brzmienia
klasycznego, słychać elementy folkloru góralskiego, muzyki orientalnej,
tradycyjnej kościelnej, a także partie chorałowe. Muzyka ma charakter modlitewny
(ale są odmienne nastroje w psalmach: pochwalnych, mądrościowych, błagalnych
czy w hymnie o miłości z 1 Kor 13). Główną Adresatką modlitw jest Matka Boża (stąd
fragmenty różnych modlitw maryjnych i litanii – zaadoptowanych przez poetę).
Orkiestra towarzyszy głosom w psalmach
intymnych i kontemplacyjnych. Pełne tutti
i dynamika forte występują we
fragmentach podkreślających dramatyzm i grozę (np. Pękł smok). Kompozytor często stosuje polimetrię (zmienne metrum w
obrębie jednej części).
Dzieło trwa blisko godzinę.
W 1993 r. Nieszpory Ludźmierskie zdobyły I nagrodę na Festiwalu Twórczości
Filmowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz