Cytaty świętych i błogosławionych - cz.1.

1. Módl się tak, jakby wszystko zależało od Boga, a działaj, jakby wszystko zależało tylko od ciebie. (św. Ignacy Loyola)

2. Ucz się, jak gdybyś miał żyć wiecznie, żyj – jak gdybyś miał umrzeć jutro. (św. Izydor z Sewilli)

3. Owocem ciszy jest modlitwa, owocem modlitwy – wiara, owocem wiary jest miłość, owocem zaś miłości – cisza. (bł. Matka Teresa z Kalkuty)

4. Pewnym znakiem Bożej miłości są przeciwności, jakie nas nawiedzają. (...) jest to wymowny znak najbardziej intymnej obecności Boga w duszy: "Będę z nim w jego utrapieniu" (Ps 91,15) (św. Ojciec Pio)

5. Modlić się, pracować, być cierpliwym, cierpieć, kochać Boga i milczeć. (dewiza św. Benedykta Menniego)

6. Jak w przyjaźni nawet istotne przykrości wydają się mało znaczącymi, tak w nieprzyjaźni nawet drobnostki wydają się przykrościami, choćby to było jakieś obojętnie wypowiedziane słowo. (św. Jan Chryzostom)

7. W świetle śmierci i zmartwychwstania Chrystusa choroba nie jawi się już jako doświadczenie wyłącznie negatywne: jest postrzegana raczej jako doświadczenie "Bożego nawiedzenia", dane po to, ażeby wyzwalało miłość bliźniego, ażeby całą ludzką cywilizację przetwarzało w "cywilizację miłości". (św. Jan Paweł II)

8. Krzyż umacnia słabego, a czyni łagodnym silnego. (bł. Wilmos Apor z Altor)

9. Lepiej jest mówić z Bogiem o grzeszniku, niż z grzesznikiem o Bogu. (św. Klemens Maria Hofbauer)

10. Nigdy człowiek nie jest tak wielki jak wtedy, gdy klęczy. (św. Jan XXIII)

11. Nasze pragnienia zawsze się modlą, choćby wargi milczały. (św. Augustyn)

12. Kochaj człowieka stworzonego przez Boga, a nie błędy stworzone przez człowieka. (św. Augustyn)

13. Matka Boża ukazuje nam najbardziej duchową postawę właściwą naturalnemu powołaniu kobiety. (św. Teresa Benedykta od Krzyża)

14. Mnóstwo pięknych słów bez uczynków, to coś równie próżnego, jak pokryte bujnym listowiem drzewo pozbawione owocu. (bł. Henryk Suzo)

15. Im trudniejsza sprawa, tym bardziej ufajmy Bogu. (św. Arnold Janssen)

16. Gdyby człowiek chciał wierzyć tylko w to, co sam pozna, życie na tym świecie byłoby nieznośne. Bo jak można żyć, nie wierząc innym? (św. Tomasz z Akwinu)