Zagadnienia z pedagogiki specjalnej - cz.3.

Oligofrenia

Oligofrenia to wrodzone zaburzenia w rozwoju psychicznym i fizycznym. Oligofrenia rozwija się przez genetycznie zaburzenia metabolizmu, które zakłócają pracę mózgu oraz przez uszkodzenia mózgu w okresie płodowym i po narodzinach dziecka. Oligofrenia objawia się upośledzeniem zdolności uczenia się, upośledzeniem inteligencji i procesów poznawczych oraz niepełnym ukształtowaniu się sfery emocji i zachowań społecznych.

Oligofrenopedagogika – dział pedagogiki specjalnej zajmujący się nauczaniem i wychowaniem osób niepełnosprawnych intelektualnie.

Ortodydaktyka

Ortodydaktyka (orto – z gr. prawidłowy, słuszny, prosty) to dział dydaktyki, którego zadaniem jest ustalenie celów, ogólnych zasad i procesów nauczania jednostek odchylonych od normy.

Zasady ortodydaktyki:

a) życzliwa pomoc,

b) kształtowanie pozytywnej atmosfery pracy,

c) aktywność w nauce,

d) dominacja wychowania nad nauczaniem,

e) właściwy dobór treści kształcących (konkretnych, przystępnych),

f) indywidualizacja.

Blindyzmy

Blindyzm – tiki, kiwanie się, tupanie, miny, pozy; kołysanie się w tył i w przód lub w lewo i prawo, potrząsanie głową, kręcenie się w kółko, odchylanie tułowia w tył, aby ochronić twarz, wyciąganie przed siebie rąk, mrużenie oczu, przecieranie ich, dociskanie gałek ocznych, odwracanie się do światła, machanie palcami przed oczami. W ten sposób niepełnosprawni rozładowują energię.

Termin blindyzmy pochodzi od angielskiego słowa blind lub od niemieckiego Blinden-niewidomy. Są to odruchy świadome lub nie, spowodowane brakiem wzroku, dające dziecku odprężenie, rozluźniające napięcie nerwowe.

Korektura

Korektura − poprawa jakiegoś niesprawnego, nieprawidłowego działania zaburzonej funkcji organicznej czy psychicznej np. (korektura narządów artykulacyjnych przy zaburzeniach mowy, k. wyrazistości mowy u głuchych, k. zdolności widzenia u ludzi z wadami wzroku, k. błędnych obrazów świata i obrazów samego siebie u nieprzystosowanych społecznie).

„Usprawnianie”

Usprawnienie − trening funkcji organicznej czy psychicznej zarówno tej zaburzonej, jak i nie zaburzonej w celu podniesienia stopnia sprawności fizycznej, motorycznej; oddziaływanie poprzez ruch na organizm itp.

Rehabilitacja według pedagogiki specjalnej

Rehabilitacja (łac. rehabilitatio) − w pedagogice oddziaływanie mające na celu przystosowanie do życia społecznego osób, które pod wpływem wrodzonych lub nabytych wad rozwojowych doznały utraty zdrowia i zdolności do pracy. Termin ten dotyczy osób z różnorodnymi niepełnosprawnościami i chorobami.