Łączna liczba wyświetleń

środa, 24 sierpnia 2016

List do Rzymian - cz.1.

Kontekst, wiadomości o wspólnocie
  • Paweł nie znał wspólnoty rzymskiej bezpośrednio, nie zakładał jej, a wiadomości miał od małżeństwa: Pryscylli (kobiety) i Akwili (mężczyzny),
  • Rzym był wówczas milionowym miastem, w którym żyło ok. 50 tysięcy Żydów mających tam 13 synagog,
  • Powstanie listu datuje się na zimę 57-58 roku po Chrystusie (podczas III wyprawy misyjnej apostoła), niedaleko Koryntu,
  • Paweł przybył do Rzymu ok. 60 roku (jako więzień).

Motywy napisania listu i struktura
Przesłanki do napisania Listu do Rzymian:
  1. cel misyjny – głoszenie Ewangelii mieszkańcom Rzymu (motyw ewangelizacyjny),
  2. obopólne umocnienie wiarą, pokrzepienie (re ewangelizacja – model ewangelizacji wierzących),
  3. cel apologetyczny – Paweł chce bronić swej Ewangelii przed jej złym rozumieniem tym bardziej, że nie wstydzi się Ewangelii,
  4. chęć wsparcia składką wspólnoty jerozolimskiej.

Cechy listu
- to coś więcej niż list,
- tekst najdłuższy (z wszystkich przypisywanych św. Pawłowi i zachowanych do naszych czasów), najbardziej doktrynalny,
- ton listu jest pełen urzekającej pokory i dobroci, spokojny (bo apostoł nie zakładał tej wspólnoty),
- słownictwo jest bardzo wymagające,
- sercem przesłania listu są słowa: sprawiedliwy z wiary żyć będzie (chrześcijaństwo wiarą uniwersalną).
List powstał z założeń ściśle osobistych: zapowiada wizytę apostoła w Kościele rzymskim. Paweł prosi też w nim o udzielenie mu pomocy w zamierzonej podróży do Hiszpanii.

Struktura listu
  • rozdziały 1-11: zagadnienia teologiczne
Tematyka:
- usprawiedliwienie, które dokonuje się przez wiarę w Jezusa Chrystusa (synteza soteriologicznej teologii apostoła),
- o powołaniu wszystkich ludzi do wiary i zbawienia,
- o grzechu pierworodnym (najpełniejsze pouczenie spośród zachowanych listów św. Pawła);
  • rozdziały 12-16 mają charakter duszpasterski, moralny (np. obowiązki chrześcijan: miłość, pokora, szacunek) i osobisty.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz