Tradycyjny podział jednostek odchylonych od normy w pedagogice
specjalnej:
1)
upośledzeni umysłowo,
2)
głusi i ogłuchli całkowicie,
-
z resztkami słuchu,
-
niedosłyszący,
-
posługujący się mową,
-
nie posługujący się mową,
-
głusi upośledzeni umysłowo w połączeniu z innymi
niepełnosprawnościami;
3)
niewidomi lub ociemniali,
-
całkowicie,
-
z resztkami wzroku,
-
niedowidzący,
-
niewidomi,
-
upośledzeni umysłowo z innymi upośledzeniami;
4)
przewlekle chorzy,
-
somatycznie,
-
nerwowo,
-
psychicznie,
-
terminalnie;
5)
niepełnosprawni w zakresie narządu ruchu,
6)
jednostki z wadami wymowy,
7)
społecznie niedostosowani o różnym nasileniu i różnej etiologii
wewnątrzpochodnej i zewnątrzpochodnej.
Kto to jest niepełnosprawny?
Osoba
niepełnosprawna to taka, której stan fizyczny lub psychiczny trwale
lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia wypełnianie zadań
życiowych, ról społecznych, zgodnie z normami prawnymi i
społecznymi.
W
modelu medycznym niepełnosprawność to długotrwały stan
występowania pewnych ograniczeń w prawidłowym funkcjonowaniu
organizmu człowieka. Ograniczenia te spowodowane są na skutek
obniżenia sprawności funkcji fizycznych, psychicznych bądź
umysłowych. Jest to także uszkodzenie, czyli utrata lub wada
psychiczna,
fizjologiczna,
anatomiczna
struktury organizmu.
Utrata ta może być całkowita, częściowa, trwała lub okresowa,
wrodzona lub nabyta, ustabilizowana lub progresywna.
Sześć kryteriów orzekania o niedorozwoju umysłowym wg E.
Doli.
E.
Doll w 1941 roku scharakteryzował niepełnosprawność intelektualną
jako stan
niedojrzałości społecznej powstały w okresie rozwoju będący
skutkiem zahamowania rozwoju inteligencji pochodzenia
konstytucjonalnego. Stan ten jest nieusuwalny.
Doll
wyróżnia przy tym sześć aspektów niepełnosprawności:
- niedojrzałość społeczną
- niską sprawność umysłową
- opóźnienie rozwojowe
- zahamowanie rozwoju trwałe, nieprzemijające w procesie dojrzewania
- konstytucjonalność
- nieodwracalność.
Czy niepełnosprawność to to samo co upośledzenie?
Osoba
niepełnosprawna to taka, której stan fizyczny lub psychiczny trwale
lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia wypełnianie zadań
życiowych, ról społecznych, zgodnie z normami prawnymi i
społecznymi.
Upośledzenie
– utrata lub ograniczenie możliwości pełnego uczestniczenia
danej osoby w życiu społecznym.
Kim była Maria Grzegorzewska?
Ur.
18
kwietnia
1888
r. − polska
pedagog, profesor, twórczyni pedagogiki
specjalnej
w Polsce.
W
1922 r. Maria Grzegorzewska założyła pierwszy na świecie Instytut
Pedagogiki Specjalnej (w 1976 r. przekształcił się on w Wyższą
Szkołę Pedagogiki Specjalnej, a potem w Akademię Pedagogiki
Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie).
M.
Grzegorzewska trzymała się hasła Instytutu: Nie
ma kaleki – jest człowiek.
Była
też wizytatorem szkół wiejskich i napisała o tym książkę (w
latach powojennych).
Opracowała
metodę rewalidacyjną i spopularyzowała ją.
Doprowadziła
do tego, że dzieci musiały obowiązkowo uczęszczać do szkoły
(pracowała w oświacie).
Zmarła
7 maja 1967 na atak
serca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz