Równina
Crau – Vincenta van
Gogha
Pod koniec życia Vincenta van Gogha, w
artykule Samotni redaktor G. Albert
Aurier o wciąż niedocenianym malarzu napisał: Czy ten mocny i rzetelny artysta o duszy oczarowanej zostanie kiedyś
uznany przez publiczność? Wątpię. Jest zbyt prosty i zarazem zbyt subtelny (…).
A jednak czas zweryfikował twórczość holenderskiego malarza, czyniąc go jednym
z największych artystów wszech czasów.
Prawdziwe piękno i głębia dzieł Vincenta van Gogha
były owocem jego bogatego wnętrza, niejednokrotnie rodziły się z przebytych
doświadczeń życia i z cierpienia; niezmiennie zaś z wrażliwości i poszukiwania
spełnienia. Ale nie tylko. Nade wszystko wynikały z przekraczania samego siebie,
pokonywania trudności, z zapału, entuzjazmu, zachwytu i radości twórczej. Przed
laty, kiedy czuł swą bezsilność w Borinage, poszukiwał odpowiedzi na pytania: „Co teraz czynić? Do jakiej pracy nadaję się
najbardziej? Gdzie jest najwłaściwsze dla mnie miejsce na świecie?” W każdej
czytanej książce szukał czegoś, co
mogłoby nadać znów kierunek jego życiu.[1]
Malarstwo okazało się tym, w czym wypowiedział się najpełniej, oddany pasji
życia.
Piękny obraz Równina Crau[2]
o wymiarach 72,5 na 92 cm powstał w czerwcu 1888 r., około 5 km od Arles, na
południu Francji. Obraz skupia uwagę
przede wszystkim na temacie i kompozycji spokojnego, ciepłego pejzażu
przedstawionego przez artystę na płótnie. Obierając za punkt obserwacyjny
rozległą panoramę rozciągającą się za starym młynem, van Gogh oddał uroczy,
kontemplacyjny widok skąpanej w słońcu Prowansji, który ujął w głębokiej
perspektywie i słońcu. Krajobraz jest bardzo urozmaicony: w oddali widnieje
Montmajour, poniżej przebiega linia kolejowa, zewsząd zaś rozciągają się
radosne tarasy pól i farmy. Sam Vincent o namalowanym miejscu napisał: Nieskończona równina – widziana z lotu ptaka
z wysokości pagórka – winorośl, zżęte pola zbóż. To wszystko jest
zwielokrotnione do nieskończoności i rozciąga się niczym powierzchnia morza do
horyzontu, ograniczonego pagórkami Crau…[3].
Pocztówkowy pejzaż dowodzi dojrzałości
artystycznej van Gogha, oddaje jego wrażliwość i pozytywne uczucia wyrażone
śmiałym prowadzeniem pędzla, mistrzowskim ujęciem przestrzeni, doborem barw i
bogactwem światła.
[1] I. Stone, Pasja życia, Warszawskie Wyd. Literackie Muza S.A., Warszawa 1998, s.
105.
[2] Pełniejszy tytuł, to: Widok równiny Crau pod Arles z Montmajour
w tle (albo: Pejzaż z ogrodem warzywnym).
[3] Vincent van Gogh; cytat za: I.
F. Walther, Vincent van Gogh. 1853-1890.
Wizja i rzeczywistość, Benedikt Taschen, s. 36.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz