Łączna liczba wyświetleń

piątek, 28 września 2012

Wartość przypowieści



 W mowach Jezusa bardzo często tematyka przypowieści dotyczyła królestwa Bożego, m.in. jego wartości, wzrostu i struktury: W swoim nauczaniu [Jezus] odwoływał się do symboli, aby wyjaśnić tajemnice królestwa Bożego.[1] Tak było np. w opowiadaniu o ziarnie: Mówił dalej: «Tak się ma sprawa z królestwem Bożym jak z człowiekiem rzucającym ziarno w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, nocą i dniem, ziarno kiełkuje i wzrasta, a on nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon: najpierw źdźbło, potem kłos, wreszcie pełne ziarno w kłosie. A gdy zboże dojrzeje, bierze on zaraz sierp, bo nadeszła pora żniwa» (Mk 4,26−29). W innym miejscu Jezus przyrównał rzeczywistość religijną do ziarna gorczycy: Mówił też: «Do czego porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarno gorczycy. Kiedy się je wrzuca w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Gdy jednak zostanie zasiane, wyrasta i staje się większe od innych krzewów, wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki mogą zakładać gniazda w jego cieniu» (Mk 4,30−32).
Przypowieści Jezusa były więc próbą ujęcia Bożej rzeczywistości w prosty, obrazowy sposób. Za pomocą opisu zwykłych spraw niosły niezwykły przekaz dotyczący świata zewnętrznego[2]. Takie zestawienie (świata realnego i transcendentnego), choć proste, niosło głębię i mądrość. Zaletą przypowieści była ich podwójna wartość płynąca ze znaczenia dosłownego i przenośnego. Występowała w nich najczęściej narracja, metafora i zwięzłość. Przypowieści Jezusa ukazywały dynamikę działania Aktu Miłującego. Prawdę w nich ukrytą należało jednak poszukiwać i dopiero odczytać, co wiązało się z osobistym zaangażowaniem i otwarciem na wiarę[3]: za pomocą przypowieści Jezus chciał przybliżyć słuchaczom coś odległego, a z drugiej strony było to zaproszenie do wyruszenia w drogę. Ta forma nauczania wymagała od słuchaczy współpracy i zaangażowania.[4]



[1] P. Porębski, Wykłady teologiczne wiary rozumnej na portalu internetowym świeckiego teologa, Wyd. Coriolanus, Kielce 2011, s. 432.
[2] Zob. tekst P. Porębskiego pt. Świat zewnętrzny [w:] www.swieckiteolog@blogspot.com – opublikowany dnia 27.09.2012 r.
[3] P. Porębski, Wykłady teologiczne… , s. 432.
[4] Tamże.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz