Pod presją nawołującego tłumu Piłat
uwolnił Barabasza, a Jezusa kazał
ubiczować i wydał na ukrzyżowanie (Mk 15,15). Po dokonaniu okrutnej chłosty Jezus został wyszydzony i poniżony przez
żołnierzy (Mk 15,16−20). W dalszym ciągu trwał w milczeniu cierpiąc i trwając w
jedności z Ojcem.
Potem przywiązano Mu poprzeczną belkę[1],
by niósł ją na miejsce, gdzie miał zostać ukrzyżowany wraz z dwoma innymi
nieszczęśnikami. W czasie drogi na Golgotę przymusili
również przechodzącego tamtędy Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa,
który wracał z pola, aby niósł Jego krzyż (Mk 15,21). Dodatkowo ktoś z obecnych chciał ulżyć w męce Jezusowi podając Mu
wino zaprawione mirrą, ale On nie przyjął
(Mk 15,23).
O godzinie 9 rano[2] Jezus
został obnażony z jednoczęściowej tuniki i ukrzyżowany na Miejscu Czaszki (Mk
15,22−25). Nad Jego głową przymocowano tabliczkę z napisem „winy”: król Żydów (Mk 15,26).
Krzyż Jezusa usytuowany był pośrodku.
Jednocześnie ukrzyżowano wówczas dwu pozostałych skazańców, jednego po prawej, a drugiego po lewej Jego stronie (Mk 15,27).
Syn Maryi został zaliczony do
przestępców (por. Iz 53,12). Bez słowa jednak znosił wszelkie obelgi i drwiny
kierowane w Jego kierunku (Mk 15,29−32). Powaga zbliżającej się agonii i śmierci
trzech ukrzyżowanych nie powstrzymała zapalczywości nienawidzących Jezusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz