Oczekiwanie i narodzenie Mesjasza... - cz.1.

Oczekiwanie i narodzenie Mesjasza 
w świetle filozoteizmu - cz.1.

Świecki teolog – Paweł Porębski bardzo często podkreśla godność osoby ludzkiej, pisząc: Dusza czyni człowieka bytem niemal doskonałym[1], ponieważ uzdalnia go do miłości[2].

Wszelkie dobro, które ma człowiek otrzymał od Pana Boga: duszę, intelekt, rozum, intuicję, uczucie, sumienie, wolę, pragnienie szczęścia, raju i nieśmiertelności. (…) Te przymioty i atrybuty nie powstały z procesów ewolucyjnych, ale zostały człowiekowi dane przez Stwórcę[3] (por. Rdz 1,26). Ze szczególnego wyróżnienia człowieka wynika jego odpowiedzialność.[4] Kiedy człowiek autentycznie i osobiście otwiera się na Boga może odczuć zachętę do aktywności i poszukiwania Prawdy Najwyższej (by wypełnić Jego wolę).[5] Może zdać sobie sprawę, że Stwórca powierzył świat człowiekowi, w którym ma on do spełnienia swoją misję – kształtować stworzoną przez Boga rzeczywistość[6]. Tym samym jest zaproszony, by być pomocnikiem i namiestnikiem Stwórcy (związany z ziemią, a zakotwiczony w niebie[7]).

Każda strata szansy do uczynienia dobra lub postawa i postępowanie wbrew sumieniu powodują w człowieku zaburzenie jego duchowej relacji zjednoczenia z Bogiem. Konsekwencje grzechów odbijają się w duszy przejmującą tęsknotą za pełną harmonii miłosną komunią z Ojcem Niebieskim.

Świecki teolog napisał: Zagadnienie grzechu pierworodnego nie jest do końca czytelne i owiane jest Boską tajemnicą. Faktem jest, że na tym tle ujawnił się zamysł Boga do Wcielenia się w ludzką naturę w postaci swojego Syna, aby [ukazał drogę do zbawienia i] (…) nawiązał bezpośredni zmysłowy kontakt z człowiekiem[8]: Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3,16).

cdn.

Pozdrawiam, Marta.

---

[1] P. Porębski, Człowiek, byt niemal doskonały: na podstawie Pisma Świętego, Wydaw. Coriolanus, Kielce 2009, s. 26.

[2] P. Porębski, Wykłady teologiczne wiary rozumnej na portalu internetowym świeckiego teologa, Wydaw. Coriolanus, Kielce 2011, s. 46; 531; 702.

[3] Tamże, s. 76.

[4] Tamże, s. 444.

[5] Tamże, s. 287.

[6] Tamże, s. 104.

[7] Tamże.

[8] Tamże, s. 81 (por. s. 411; 670); zob. Cz. S. Bartnik, Dogmatyka katolicka, T. 2, Wyd. 2, Wydaw. KUL, Lublin 2010, s. 295.